blár
See also: blàr
Icelandic
Etymology
From Old Norse blár, from Proto-Germanic *blēwaz.
Pronunciation
- IPA(key): /plauːr/
- Rhymes: -auːr
Inflection
positive (strong declension)
positive (weak declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | blái | bláa | bláa |
| accusative | bláa | bláu | bláa |
| dative | bláa | bláu | bláa |
| genitive | bláa | bláu | bláa |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | bláu | bláu | bláu |
| accusative | bláu | bláu | bláu |
| dative | bláu | bláu | bláu |
| genitive | bláu | bláu | bláu |
comparative
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | blárri | blárri | blárra |
| accusative | blárri | blárri | blárra |
| dative | blárri | blárri | blárra |
| genitive | blárri | blárri | blárra |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | blárri | blárri | blárri |
| accusative | blárri | blárri | blárri |
| dative | blárri | blárri | blárri |
| genitive | blárri | blárri | blárri |
superlative (strong declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | bláastur | bláust | bláast |
| accusative | bláastan | bláasta | bláast |
| dative | bláustum | bláastri | bláustu |
| genitive | bláasts | bláastrar | bláasts |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | bláastir | bláastar | bláust |
| accusative | bláasta | bláastar | bláust |
| dative | bláustum | bláustum | bláustum |
| genitive | bláastra | bláastra | bláastra |
superlative (weak declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | bláasti | bláasta | bláasta |
| accusative | bláasta | bláustu | bláasta |
| dative | bláasta | bláustu | bláasta |
| genitive | bláasta | bláustu | bláasta |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | bláustu | bláustu | bláustu |
| accusative | bláustu | bláustu | bláustu |
| dative | bláustu | bláustu | bláustu |
| genitive | bláustu | bláustu | bláustu |
See also
| hvítur; mjallhvítur | grár | svartur |
| rauður; fagurrauður, djúprauður | appelsínugulur, gulrauður, órans (dated); brúnn, dökkbrúnn; fölvi, mórauður | gulur; rjómagulur |
| gulgrænn, mosagrænn | grænn | |
| blágrænn; grænblár | heiðblár, fagurblár, himinblár, safírblár | blár |
| fjólublár; dimmfjólublár, indígóblár | blárauður; rauðfjólublár (fjólublár), purpuralitur | bleikur |
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *blēwaz, whence also Old English bleow, blāw, Old High German blāo (German blau).
Pronunciation
- (12th century Icelandic) IPA(key): /ˈblɑːr/
Declension
Strong declension of blár
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.