bluzgać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bľuzgati. First attested in the 16th century.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbluz.ɡat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uzɡat͡ɕ
  • Syllabification: bluz‧gać

Verb

bluzgać impf (perfective bluznąć)

  1. (intransitive) to spurt, to jet [+instrumental]
    Synonyms: chlustać, siurać, tryskać
    deszcz bluzga ― rain spurts
    krew bluzga ― blood spurts
    bluzgać strugami deszczu ― to spurt spouts of rain
    bluzgać farbą ― to spurt dye/paint
    bluzgać krwią ― to spurt blood
    bluzgać sokiem ― to spurt juice
  2. (colloquial, intransitive) to swear, to cuss, to curse (use offensive language) [+instrumental] [+ na (accustative) = at what/whome]
    Synonyms: bluźnić, kląć, przeklinać
    bluzgać obelgami ― to cuss with insults
    bluzgać przekleństwami ― to cuss with curses
    bluzgać wulgaryzmami ― to cuss with vulgarisms
    bluzgać wyzwiskami ― to cuss with epithets
    bluzgać cynizmem ― to cuss with cynicism
    bluzgać nienawiścią ― to cuss with hate
    bluzgać oskarżeniami ― to cuss accusations
    bluzgać na policjantów ― to cuss at police officers
    bluzgać na polityków ― to cuss at politions
    bluzgać na przechodniów ― to cuss at passers-by
    bluzgać na edukację ― to cuss at education
    bluzgać na władzę ― to cuss at power/authority
    bluzgać na własny kraj ― to cuss at one's own country
    bluzgać pod nosem ― to cuss under one's breath
    bluzgać przy dzieciach ― to cuss in front of children
    dosadnie bluzgać ― to cuss creatively
    głośno bluzgać ― to cuss loudly

Conjugation
Conjugation of bluzgać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bluzgać
present tense 1st bluzgam bluzgamy
2nd bluzgasz bluzgacie
3rd bluzga bluzgają
impersonal bluzga się
past tense 1st bluzgałem bluzgałam bluzgaliśmy bluzgałyśmy
2nd bluzgałeś bluzgałaś bluzgaliście bluzgałyście
3rd bluzgał bluzgała bluzgało bluzgali bluzgały
impersonal bluzgano
future tense 1st będę bluzgał,
będę bluzgać
 będę bluzgała,
będę bluzgać
 będziemy bluzgali,
będziemy bluzgać
 będziemy bluzgały,
będziemy bluzgać
2nd będziesz bluzgał,
będziesz bluzgać
 będziesz bluzgała,
będziesz bluzgać
 będziecie bluzgali,
będziecie bluzgać
 będziecie bluzgały,
będziecie bluzgać
3rd będzie bluzgał,
będzie bluzgać
 będzie bluzgała,
będzie bluzgać
 będzie bluzgało,
będzie bluzgać
 będą bluzgali,
będą bluzgać
 będą bluzgały,
będą bluzgać
impersonal będzie bluzgać się
conditional 1st bluzgałbym bluzgałabym bluzgalibyśmy bluzgałybyśmy
2nd bluzgałbyś bluzgałabyś bluzgalibyście bluzgałybyście
3rd bluzgałby bluzgałaby bluzgałoby bluzgaliby bluzgałyby
impersonal bluzgano by
imperative 1st niech bluzgam bluzgajmy
2nd bluzgaj bluzgajcie
3rd niech bluzga niech bluzgają
active adjectival participle bluzgający bluzgająca bluzgające bluzgający bluzgające
contemporary adverbial participle bluzgając
verbal noun bluzganie

Derived terms
noun

References
  1. “bluzgać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2022
  2. bluzgać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • bluzgać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bluzgać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.