bocznokołowiec

Polish

Etymology

From boczny +‎ -o- +‎ koło +‎ -owiec. First attested in 1929.[1][2]

Pronunciation

IPA^(key): /bɔt͡ʂ.nɔ.kɔˈwɔ.vjɛt͡s/
Rhymes: -ɔvjɛt͡s
Syllabification: bocz‧no‧ko‧ło‧wiec

Noun

bocznokołowiec m anim

(nautical) sidewheeler

Declension

Declension of bocznokołowiec

	singular	plural
nominative	bocznokołowiec	bocznokołowce
genitive	bocznokołowca	bocznokołowców
dative	bocznokołowcowi	bocznokołowcom
accusative	bocznokołowca	bocznokołowce
instrumental	bocznokołowcem	bocznokołowcami
locative	bocznokołowcu	bocznokołowcach
vocative	bocznokołowcu	bocznokołowce

References

Statki i teorja statku‎, 1929, page 12
bocznokołowiec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

bocznokołowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
bocznokołowiec in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.