boczoń

See also: Boczoń

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *botьjanъ.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbɔ.t͡ʂɔɲ/
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɔɲ
  • Syllabification: bo‧czoń

Noun

boczoń m anim

  1. (dialectal) stork (wading bird)
    Synonyms: see Thesaurus:bocian

Declension
Declension of boczoń
singular plural
nominative boczoń boczonie
genitive boczonia boczoni
dative boczoniowi boczoniom
accusative boczonia boczonie
instrumental boczoniem boczoniami
locative boczoniu boczoniach
vocative boczoniu boczonie

Further reading
  • boczoń in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • boczoń in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.