brudzić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bruditi.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbru.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ud͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: bru‧dzić

Verb

brudzić impf (perfective pobrudzić or ubrudzić)

  1. (transitive) to soil, to make dirty
  2. (reflexive) to get dirty, to get soiled

Conjugation
Conjugation of brudzić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive brudzić
present tense 1st brudzę brudzimy
2nd brudzisz brudzicie
3rd brudzi brudzą
impersonal brudzi się
past tense 1st brudziłem brudziłam brudziliśmy brudziłyśmy
2nd brudziłeś brudziłaś brudziliście brudziłyście
3rd brudził brudziła brudziło brudzili brudziły
future tense 1st będę brudził,
będę brudzić
 będę brudziła,
będę brudzić
 będziemy brudzili,
będziemy brudzić
 będziemy brudziły,
będziemy brudzić
2nd będziesz brudził,
będziesz brudzić
 będziesz brudziła,
będziesz brudzić
 będziecie brudzili,
będziecie brudzić
 będziecie brudziły,
będziecie brudzić
3rd będzie brudził,
będzie brudzić
 będzie brudziła,
będzie brudzić
 będzie brudziło,
będzie brudzić
 będą brudzili,
będą brudzić
 będą brudziły,
będą brudzić
impersonal będzie brudzić się
conditional 1st brudziłbym brudziłabym brudzilibyśmy brudziłybyśmy
2nd brudziłbyś brudziłabyś brudzilibyście brudziłybyście
3rd brudziłby brudziłaby brudziłoby brudziliby brudziłyby
imperative 1st niech brudzę brudźmy
2nd brudź brudźcie
3rd niech brudzi niech brudzą
active adjectival participle brudzący brudząca brudzące brudzący brudzące
contemporary adverbial participle brudząc
verbal noun brudzenie

Further reading
  • brudzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • brudzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.