pobrudzić

Polish

Etymology

From po- +‎ brudzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈbru.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ud͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: po‧bru‧dzić

Verb

pobrudzić pf (imperfective brudzić)

  1. (transitive) to soil, to make dirty
  2. (reflexive) to get dirty, to get soiled

Conjugation
Conjugation of pobrudzić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pobrudzić
future tense 1st pobrudzę pobrudzimy
2nd pobrudzisz pobrudzicie
3rd pobrudzi pobrudzą
impersonal pobrudzi się
past tense 1st pobrudziłem pobrudziłam pobrudziliśmy pobrudziłyśmy
2nd pobrudziłeś pobrudziłaś pobrudziliście pobrudziłyście
3rd pobrudził pobrudziła pobrudziło pobrudzili pobrudziły
impersonal pobrudzono
conditional 1st pobrudziłbym pobrudziłabym pobrudzilibyśmy pobrudziłybyśmy
2nd pobrudziłbyś pobrudziłabyś pobrudzilibyście pobrudziłybyście
3rd pobrudziłby pobrudziłaby pobrudziłoby pobrudziliby pobrudziłyby
impersonal pobrudzono by
imperative 1st niech pobrudzę pobrudźmy
2nd pobrudź pobrudźcie
3rd niech pobrudzi niech pobrudzą
passive adjectival participle pobrudzony pobrudzona pobrudzone pobrudzeni pobrudzone
anterior adverbial participle pobrudziwszy
verbal noun pobrudzenie

Further reading
  • pobrudzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pobrudzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.