butwieć

Polish

Possibly from Proto-Slavic *butěti.

butwieć impf (perfective zbutwieć)

(intransitive) to decay due to damp, to moulder, to rot
Synonym: murszeć

Hypernyms: próchnieć, rozkładać się

Conjugation of butwieć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		butwieć
present tense	1^st	butwieję			butwiejemy
	2^nd	butwiejesz			butwiejecie
	3^rd	butwieje			butwieją
	impersonal	butwieje się
past tense	1^st	butwiałem	butwiałam		butwieliśmy	butwiałyśmy
	2^nd	butwiałeś	butwiałaś		butwieliście	butwiałyście
	3^rd	butwiał	butwiała	butwiało	butwieli	butwiały
	impersonal	butwiano
future tense	1^st	będę butwiał, będę butwieć	będę butwiała, będę butwieć		będziemy butwieli, będziemy butwieć	będziemy butwiały, będziemy butwieć
	2^nd	będziesz butwiał, będziesz butwieć	będziesz butwiała, będziesz butwieć		będziecie butwieli, będziecie butwieć	będziecie butwiały, będziecie butwieć
	3^rd	będzie butwiał, będzie butwieć	będzie butwiała, będzie butwieć	będzie butwiało, będzie butwieć	będą butwieli, będą butwieć	będą butwiały, będą butwieć
	impersonal	będzie butwieć się
conditional	1^st	butwiałbym	butwiałabym		butwielibyśmy	butwiałybyśmy
	2^nd	butwiałbyś	butwiałabyś		butwielibyście	butwiałybyście
	3^rd	butwiałby	butwiałaby	butwiałoby	butwieliby	butwiałyby
	impersonal	butwiano by
imperative	1^st	niech butwieję			butwiejmy
	2^nd	butwiej			butwiejcie
	3^rd	niech butwieje			niech butwieją
active adjectival participle		butwiejący	butwiejąca	butwiejące	butwiejący	butwiejące
contemporary adverbial participle		butwiejąc
verbal noun		butwienie

noun

adjective