zbutwieć

Polish

Etymology

From z- +‎ butwieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzbut.fjɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -utfjɛt͡ɕ
  • Syllabification: zbut‧wieć

Verb

zbutwieć pf (imperfective butwieć)

  1. (intransitive) to decay completely, to rot

Conjugation
Conjugation of zbutwieć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zbutwieć
future tense 1st zbutwieję zbutwiejemy
2nd zbutwiejesz zbutwiejecie
3rd zbutwieje zbutwieją
impersonal zbutwieje się
past tense 1st zbutwiałem zbutwiałam zbutwieliśmy zbutwiałyśmy
2nd zbutwiałeś zbutwiałaś zbutwieliście zbutwiałyście
3rd zbutwiał zbutwiała zbutwiało zbutwieli zbutwiały
impersonal zbutwiano
conditional 1st zbutwiałbym zbutwiałabym zbutwielibyśmy zbutwiałybyśmy
2nd zbutwiałbyś zbutwiałabyś zbutwielibyście zbutwiałybyście
3rd zbutwiałby zbutwiałaby zbutwiałoby zbutwieliby zbutwiałyby
impersonal zbutwiano by
imperative 1st niech zbutwieję zbutwiejmy
2nd zbutwiej zbutwiejcie
3rd niech zbutwieje niech zbutwieją
anterior adverbial participle zbutwiawszy
verbal noun zbutwienie

Further reading
  • zbutwieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zbutwieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.