byczeć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *byčati. By surface analysis, byk +‎ -eć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbɨ.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨt͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: by‧czeć

Verb

byczeć impf

  1. (intransitive, obsolete) to low, to roar
    Synonym: ryczeć

Conjugation
Conjugation of byczeć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive byczeć
present tense 1st byczę byczymy
2nd byczysz byczycie
3rd byczy byczą
impersonal byczy się
past tense 1st byczałem byczałam byczeliśmy byczałyśmy
2nd byczałeś byczałaś byczeliście byczałyście
3rd byczał byczała byczało byczeli byczały
impersonal byczano
future tense 1st będę byczał,
będę byczeć
 będę byczała,
będę byczeć
 będziemy byczeli,
będziemy byczeć
 będziemy byczały,
będziemy byczeć
2nd będziesz byczał,
będziesz byczeć
 będziesz byczała,
będziesz byczeć
 będziecie byczeli,
będziecie byczeć
 będziecie byczały,
będziecie byczeć
3rd będzie byczał,
będzie byczeć
 będzie byczała,
będzie byczeć
 będzie byczało,
będzie byczeć
 będą byczeli,
będą byczeć
 będą byczały,
będą byczeć
impersonal będzie byczeć się
conditional 1st byczałbym byczałabym byczelibyśmy byczałybyśmy
2nd byczałbyś byczałabyś byczelibyście byczałybyście
3rd byczałby byczałaby byczałoby byczeliby byczałyby
impersonal byczano by
imperative 1st niech byczę byczmy
2nd bycz byczcie
3rd niech byczy niech byczą
active adjectival participle byczący bycząca byczące byczący byczące
contemporary adverbial participle bycząc
verbal noun byczenie
adjective
nouns
verb

Further reading
  • byczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • byczeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.