bzykać

Polish

bzykać impf (perfective bzyknąć)

(intransitive, of insects) to buzz, to drone
Synonym: bzyczeć
(transitive, vulgar) to fuck, to shag, to nail
Synonyms: see Thesaurus:uprawiać seks
(reflexive, vulgar) to have sex, to bonk

Conjugation of bzykać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bzykać
present tense	1^st	bzykam			bzykamy
	2^nd	bzykasz			bzykacie
	3^rd	bzyka			bzykają
	impersonal	bzyka się
past tense	1^st	bzykałem	bzykałam		bzykaliśmy	bzykałyśmy
	2^nd	bzykałeś	bzykałaś		bzykaliście	bzykałyście
	3^rd	bzykał	bzykała	bzykało	bzykali	bzykały
	impersonal	bzykano
future tense	1^st	będę bzykał, będę bzykać	będę bzykała, będę bzykać		będziemy bzykali, będziemy bzykać	będziemy bzykały, będziemy bzykać
	2^nd	będziesz bzykał, będziesz bzykać	będziesz bzykała, będziesz bzykać		będziecie bzykali, będziecie bzykać	będziecie bzykały, będziecie bzykać
	3^rd	będzie bzykał, będzie bzykać	będzie bzykała, będzie bzykać	będzie bzykało, będzie bzykać	będą bzykali, będą bzykać	będą bzykały, będą bzykać
	impersonal	będzie bzykać się
conditional	1^st	bzykałbym	bzykałabym		bzykalibyśmy	bzykałybyśmy
	2^nd	bzykałbyś	bzykałabyś		bzykalibyście	bzykałybyście
	3^rd	bzykałby	bzykałaby	bzykałoby	bzykaliby	bzykałyby
	impersonal	bzykano by
imperative	1^st	niech bzykam			bzykajmy
	2^nd	bzykaj			bzykajcie
	3^rd	niech bzyka			niech bzykają
active adjectival participle		bzykający	bzykająca	bzykające	bzykający	bzykające
passive adjectival participle		bzykany	bzykana	bzykane	bzykani	bzykane
contemporary adverbial participle		bzykając
verbal noun		bzykanie