całopalenie

Polish

Etymology

From cały +‎ -o- +‎ palenie.

Pronunciation
  • IPA(key): /t͡sa.wɔ.paˈlɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: ca‧ło‧pa‧le‧nie

Noun

całopalenie n

  1. (biblical, historical, religion) burnt offering, holocaust (slaughtered animal burnt on an altar)
    Synonyms: holocaust, holokaust

Declension
Declension of całopalenie
singular plural
nominative całopalenie całopalenia
genitive całopalenia całopaleń
dative całopaleniu całopaleniom
accusative całopalenie całopalenia
instrumental całopaleniem całopaleniami
locative całopaleniu całopaleniach
vocative całopalenie całopalenia

Derived terms
adjective

Further reading
  • całopalenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • całopalenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.