chamieć

Polish

Etymology

From cham +‎ -eć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈxa.mjɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -amjɛt͡ɕ
  • Syllabification: cha‧mieć

Verb

chamieć impf (perfective schamieć)

  1. (intransitive, colloquial, derogatory) to coarsen, to roughen (to become boorish)
    Synonyms: ordynarnieć, pospolicieć

Conjugation
Conjugation of chamieć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive chamieć
present tense 1st chamieję chamiejemy
2nd chamiejesz chamiejecie
3rd chamieje chamieją
impersonal chamieje się
past tense 1st chamiałem chamiałam chamieliśmy chamiałyśmy
2nd chamiałeś chamiałaś chamieliście chamiałyście
3rd chamiał chamiała chamiało chamieli chamiały
impersonal chamiano
future tense 1st będę chamiał,
będę chamieć
 będę chamiała,
będę chamieć
 będziemy chamieli,
będziemy chamieć
 będziemy chamiały,
będziemy chamieć
2nd będziesz chamiał,
będziesz chamieć
 będziesz chamiała,
będziesz chamieć
 będziecie chamieli,
będziecie chamieć
 będziecie chamiały,
będziecie chamieć
3rd będzie chamiał,
będzie chamieć
 będzie chamiała,
będzie chamieć
 będzie chamiało,
będzie chamieć
 będą chamieli,
będą chamieć
 będą chamiały,
będą chamieć
impersonal będzie chamieć się
conditional 1st chamiałbym chamiałabym chamielibyśmy chamiałybyśmy
2nd chamiałbyś chamiałabyś chamielibyście chamiałybyście
3rd chamiałby chamiałaby chamiałoby chamieliby chamiałyby
impersonal chamiano by
imperative 1st niech chamieję chamiejmy
2nd chamiej chamiejcie
3rd niech chamieje niech chamieją
active adjectival participle chamiejący chamiejąca chamiejące chamiejący chamiejące
contemporary adverbial participle chamiejąc
verbal noun chamienie
adjectives
nouns

Further reading
  • chamieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • chamieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.