charknąć

Polish

Etymology

From charkać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈxar.knɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -arknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: char‧knąć

Verb

charknąć pf (imperfective charkać)

  1. (intransitive, colloquial) to grunt, to hawk, to cough up
  2. (intransitive, Upper Silesia) to spit
    Synonym: plunąć

Conjugation
Conjugation of charknąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive charknąć
future tense 1st charknę charkniemy
2nd charkniesz charkniecie
3rd charknie charkną
impersonal charknie się
past tense 1st charknąłem charknęłam charknęliśmy charknęłyśmy
2nd charknąłeś charknęłaś charknęliście charknęłyście
3rd charknął charknęła charknęło charknęli charknęły
impersonal charknięto
conditional 1st charknąłbym charknęłabym charknęlibyśmy charknęłybyśmy
2nd charknąłbyś charknęłabyś charknęlibyście charknęłybyście
3rd charknąłby charknęłaby charknęłoby charknęliby charknęłyby
impersonal charknięto by
imperative 1st niech charknę charknijmy
2nd charknij charknijcie
3rd niech charknie niech charkną
anterior adverbial participle charknąwszy
verbal noun charknięcie
adjective
  • charkliwy

Further reading
  • charknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • charknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.