plunąć

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pljunǫti.

Verb

plunąć pf (imperfective plwać)

  1. (intransitive) to spit (to evacuate saliva)

Descendants
  • Polish: plunąć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish plunąć, from Proto-Slavic *pljunǫti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈplu.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -unɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: plu‧nąć

Verb

plunąć pf (imperfective pluć)

  1. (intransitive) to spit (to evacuate saliva or another substance from the mouth, etc.)
    Synonym: splunąć
  2. (intransitive) to affront, to insult
    Synonyms: see Thesaurus:obrażać
  3. (intransitive) to shoot (to fire a hail of bullets)
    Synonym: strzelić

Conjugation
Conjugation of plunąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive plunąć
future tense 1st plunę pluniemy
2nd pluniesz pluniecie
3rd plunie pluną
impersonal plunie się
past tense 1st plunąłem plunęłam plunęliśmy plunęłyśmy
2nd plunąłeś plunęłaś plunęliście plunęłyście
3rd plunął plunęła plunęło plunęli plunęły
conditional 1st plunąłbym plunęłabym plunęlibyśmy plunęłybyśmy
2nd plunąłbyś plunęłabyś plunęlibyście plunęłybyście
3rd plunąłby plunęłaby plunęłoby plunęliby plunęłyby
imperative 1st niech plunę pluńmy
2nd pluń pluńcie
3rd niech plunie niech pluną
anterior adverbial participle plunąwszy
verbal noun plunięcie
noun

Further reading
  • plunąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • plunąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.