condemnar
Catalan
Etymology
From Latin condemnāre, present active infinitive of condemnō.
Pronunciation
Conjugation
Conjugation of condemnar (first conjugation)
| infinitive | condemnar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | condemnant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | condemnat | condemnada | |||||
| plural | condemnats | condemnades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | condemno | condemnes | condemna | condemnem | condemneu | condemnen | |
| imperfect | condemnava | condemnaves | condemnava | condemnàvem | condemnàveu | condemnaven | |
| future | condemnaré | condemnaràs | condemnarà | condemnarem | condemnareu | condemnaran | |
| preterite | condemní | condemnares | condemnà | condemnàrem | condemnàreu | condemnaren | |
| conditional | condemnaria | condemnaries | condemnaria | condemnaríem | condemnaríeu | condemnarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | condemni | condemnis | condemni | condemnem | condemneu | condemnin | |
| imperfect | condemnés | condemnessis | condemnés | condemnéssim | condemnéssiu | condemnessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | condemna | condemni | condemnem | condemneu | condemnin | ||
Related terms
- condemna
- condemnable
- condemnació
- condemnador
- condemnament
- condemnat
- condemnatori
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.