conterminus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /konˈter.mi.nus/, [kɔn̪ˈt̪ɛrmɪnʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /konˈter.mi.nus/, [kon̪ˈt̪ɛrminus]
Adjective
conterminus (feminine contermina, neuter conterminum); first/second-declension adjective
- adjoining, neighboring, having a common border
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | conterminus | contermina | conterminum | conterminī | conterminae | contermina | |
| Genitive | conterminī | conterminae | conterminī | conterminōrum | conterminārum | conterminōrum | |
| Dative | conterminō | conterminō | conterminīs | ||||
| Accusative | conterminum | conterminam | conterminum | conterminōs | conterminās | contermina | |
| Ablative | conterminō | conterminā | conterminō | conterminīs | |||
| Vocative | contermine | contermina | conterminum | conterminī | conterminae | contermina | |
Derived terms
Declension
Second-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | conterminus | conterminī |
| Genitive | conterminī | conterminōrum |
| Dative | conterminō | conterminīs |
| Accusative | conterminum | conterminōs |
| Ablative | conterminō | conterminīs |
| Vocative | contermine | conterminī |
References
- “conterminus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “conterminus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.