dźwignąć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dvignǫti. By surface analysis, dźwigać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈd͡ʑviɡ.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -iɡnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: dźwig‧nąć

Verb

dźwignąć pf (imperfective dźwigać)

  1. (transitive) to lift
  2. (transitive) to lug
  3. (reflexive) to stand up with difficulty

Conjugation
Conjugation of dźwignąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dźwignąć
future tense 1st dźwignę dźwigniemy
2nd dźwigniesz dźwigniecie
3rd dźwignie dźwigną
impersonal dźwignie się
past tense 1st dźwignąłem dźwignęłam dźwignęliśmy dźwignęłyśmy
2nd dźwignąłeś dźwignęłaś dźwignęliście dźwignęłyście
3rd dźwignął dźwignęła dźwignęło dźwignęli dźwignęły
impersonal dźwignięto
conditional 1st dźwignąłbym dźwignęłabym dźwignęlibyśmy dźwignęłybyśmy
2nd dźwignąłbyś dźwignęłabyś dźwignęlibyście dźwignęłybyście
3rd dźwignąłby dźwignęłaby dźwignęłoby dźwignęliby dźwignęłyby
impersonal dźwignięto by
imperative 1st niech dźwignę dźwignijmy
2nd dźwignij dźwignijcie
3rd niech dźwignie niech dźwigną
passive adjectival participle dźwignięty dźwignięta dźwignięte dźwignięci dźwignięte
anterior adverbial participle dźwignąwszy
verbal noun dźwignięcie

Further reading
  • dźwignąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dźwignąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.