debiutant

Polish

Etymology

Borrowed from French débutant.

Pronunciation

IPA^(key): /dɛˈbju.tant/
Audio (file)
Rhymes: -utant
Syllabification: de‧biu‧tant

Noun

debiutant m pers (feminine debiutantka)

debutant, novice

Declension

Declension of debiutant

	singular	plural
nominative	debiutant	debiutanci/debiutanty (depreciative)
genitive	debiutanta	debiutantów
dative	debiutantowi	debiutantom
accusative	debiutanta	debiutantów
instrumental	debiutantem	debiutantami
locative	debiutancie	debiutantach
vocative	debiutancie	debiutanci

Derived terms

adjective

debiutancki

nouns

debiutanckość
debiutanctwo

Related terms

adjective

debiutowy

nouns

debiucik
debiut

verbs

Further reading

debiutant in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
debiutant in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.