dedukcja

See also: dedukcją

Polish

Etymology

Borrowed from Latin dēductiō.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɛˈduk.t͡sja/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ukt͡sja
  • Syllabification: de‧duk‧cja

Noun

dedukcja f

  1. (logic) deduction (process of reasoning that moves from the general to the specific)
    Antonym: indukcja
  2. (literary) deduction (arriving at conclusions on the basis of previously made assumptions)

Declension
Declension of dedukcja
singular plural
nominative dedukcja dedukcje
genitive dedukcji dedukcji/dedukcyj (archaic)
dative dedukcji dedukcjom
accusative dedukcję dedukcje
instrumental dedukcją dedukcjami
locative dedukcji dedukcjach
vocative dedukcjo dedukcje

Derived terms
adjective
  • dedukcyjny
adverb
  • dedukcyjnie
nouns
  • dedukcjonizm
  • dedukcyjność
verbs

Further reading
  • dedukcja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dedukcja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.