dekkja

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈtɛhca/
    Rhymes: -ɛhca

Verb

dekkja (weak verb, third-person singular past indicative dekkti, supine dekkt)

  1. to darken (make darker)

Conjugation
dekkja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að dekkja
supine
(sagnbót)		 dekkt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 dekkjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég dekki við dekkjum present
(nútíð)		 ég dekki við dekkjum
þú dekkir þið dekkið þú dekkir þið dekkið
hann, hún, það dekkir þeir, þær, þau dekkja hann, hún, það dekki þeir, þær, þau dekki
past
(þátíð)		 ég dekkti við dekktum past
(þátíð)		 ég dekkti við dekktum
þú dekktir þið dekktuð þú dekktir þið dekktuð
hann, hún, það dekkti þeir, þær, þau dekktu hann, hún, það dekkti þeir, þær, þau dekktu
imperative
(boðháttur)		 dekk (þú) dekkið (þið)
Forms with appended personal pronoun
dekktu dekkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
dekkjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að dekkjast
supine
(sagnbót)		 dekkst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 dekkjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég dekkist við dekkjumst present
(nútíð)		 ég dekkist við dekkjumst
þú dekkist þið dekkist þú dekkist þið dekkist
hann, hún, það dekkist þeir, þær, þau dekkjast hann, hún, það dekkist þeir, þær, þau dekkist
past
(þátíð)		 ég dekktist við dekktumst past
(þátíð)		 ég dekktist við dekktumst
þú dekktist þið dekktust þú dekktist þið dekktust
hann, hún, það dekktist þeir, þær, þau dekktust hann, hún, það dekktist þeir, þær, þau dekktust
imperative
(boðháttur)		 dekkst (þú) dekkist (þið)
Forms with appended personal pronoun
dekkstu dekkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
dekktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 dekktur dekkt dekkt dekktir dekktar dekkt
accusative
(þolfall)		 dekktan dekkta dekkt dekkta dekktar dekkt
dative
(þágufall)		 dekktum dekktri dekktu dekktum dekktum dekktum
genitive
(eignarfall)		 dekkts dekktrar dekkts dekktra dekktra dekktra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 dekkti dekkta dekkta dekktu dekktu dekktu
accusative
(þolfall)		 dekkta dekktu dekkta dekktu dekktu dekktu
dative
(þágufall)		 dekkta dekktu dekkta dekktu dekktu dekktu
genitive
(eignarfall)		 dekkta dekktu dekkta dekktu dekktu dekktu

Noun

dekkja

  1. indefinite genitive plural of dekk

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

Etymology

From Middle Low German dekken.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɛça/

Verb

dekkja (present tense dekkjer, past tense dekte, past participle dekt, passive infinitive dekkjast, present participle dekkjande, imperative dekk)

  1. to cover (place something over or upon)
    Dei dekte til den daude.
    They covered the dead.
  2. to cover (provide coverage of)
    Kven skal dekkja saka for avisa?
    Who will cover the case for the newspaper?

Derived terms

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.