deyður
Faroese
Etymology
From Old Norse dauðr (“dead”), from Proto-Germanic *daudaz.
Declension
| deyður a15 | |||
| Singular (eintal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
| Nominative (hvørfall) | deyður | deyð | deytt |
| Accusative (hvønnfall) | deyðan | deyða | |
| Dative (hvørjumfall) | deyðum | deyðari | deyðum |
| Genitive (hvørsfall) | (deyðs) | (deyðar) | (deyðs) |
| Plural (fleirtal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
| Nominative (hvørfall) | deyðir | deyðar | deyð |
| Accusative (hvønnfall) | deyðar | ||
| Dative (hvørjumfall) | deyðum | ||
| Genitive (hvørsfall) | (deyða) | ||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.