dinsizlik

Turkish

Etymology

From dinsiz +‎ -lik.

Pronunciation
  • IPA(key): [dinsizɫic]
  • Hyphenation: din‧siz‧lik

Noun

dinsizlik (definite accusative dinsizliği, plural dinsizlikler)

  1. godlessness
  2. irreligion

Declension
Inflection
Nominative dinsizlik
Definite accusative dinsizliği
Singular Plural
Nominative dinsizlik dinsizlikler
Definite accusative dinsizliği dinsizlikleri
Dative dinsizliğe dinsizliklere
Locative dinsizlikte dinsizliklerde
Ablative dinsizlikten dinsizliklerden
Genitive dinsizliğin dinsizliklerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular dinsizliğim dinsizliklerim
2nd singular dinsizliğin dinsizliklerin
3rd singular dinsizliği dinsizlikleri
1st plural dinsizliğimiz dinsizliklerimiz
2nd plural dinsizliğiniz dinsizlikleriniz
3rd plural dinsizlikleri dinsizlikleri

Antonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.