dożywać

Polish

Etymology

From dożyć +‎ -wać.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈʐɨ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨvat͡ɕ
  • Syllabification: do‧ży‧wać

Verb

dożywać impf (perfective dożyć)

  1. (transitive) to reach a certain age, to live to [+genitive]

Inflection
Conjugation of dożywać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dożywać
present tense 1st dożywam dożywamy
2nd dożywasz dożywacie
3rd dożywa dożywają
impersonal dożywa się
past tense 1st dożywałem dożywałam dożywaliśmy dożywałyśmy
2nd dożywałeś dożywałaś dożywaliście dożywałyście
3rd dożywał dożywała dożywało dożywali dożywały
impersonal dożywano
future tense 1st będę dożywał,
będę dożywać
 będę dożywała,
będę dożywać
 będziemy dożywali,
będziemy dożywać
 będziemy dożywały,
będziemy dożywać
2nd będziesz dożywał,
będziesz dożywać
 będziesz dożywała,
będziesz dożywać
 będziecie dożywali,
będziecie dożywać
 będziecie dożywały,
będziecie dożywać
3rd będzie dożywał,
będzie dożywać
 będzie dożywała,
będzie dożywać
 będzie dożywało,
będzie dożywać
 będą dożywali,
będą dożywać
 będą dożywały,
będą dożywać
impersonal będzie dożywać się
conditional 1st dożywałbym dożywałabym dożywalibyśmy dożywałybyśmy
2nd dożywałbyś dożywałabyś dożywalibyście dożywałybyście
3rd dożywałby dożywałaby dożywałoby dożywaliby dożywałyby
impersonal dożywano by
imperative 1st niech dożywam dożywajmy
2nd dożywaj dożywajcie
3rd niech dożywa niech dożywają
active adjectival participle dożywający dożywająca dożywające dożywający dożywające
passive adjectival participle dożywany dożywana dożywane dożywani dożywane
contemporary adverbial participle dożywając
verbal noun dożywanie

Further reading
  • dożywać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dożywać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.