dostąpić

Polish

Etymology

From do- +‎ stąpić.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈstɔm.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔmpit͡ɕ
  • Syllabification: do‧stą‧pić

Verb

dostąpić pf (imperfective dostępować)

  1. (intransitive) to deserve, to earn, to merit
    Synonym: zasłużyć
  2. (intransitive) to approach (to come or go near, in place or time; to advance nearer; to draw nigh)
    Synonyms: podejść, zbliżyć się

Conjugation
Conjugation of dostąpić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dostąpić
future tense 1st dostąpię dostąpimy
2nd dostąpisz dostąpicie
3rd dostąpi dostąpią
impersonal dostąpi się
past tense 1st dostąpiłem dostąpiłam dostąpiliśmy dostąpiłyśmy
2nd dostąpiłeś dostąpiłaś dostąpiliście dostąpiłyście
3rd dostąpił dostąpiła dostąpiło dostąpili dostąpiły
impersonal dostąpiono
conditional 1st dostąpiłbym dostąpiłabym dostąpilibyśmy dostąpiłybyśmy
2nd dostąpiłbyś dostąpiłabyś dostąpilibyście dostąpiłybyście
3rd dostąpiłby dostąpiłaby dostąpiłoby dostąpiliby dostąpiłyby
impersonal dostąpiono by
imperative 1st niech dostąpię dostąpmy
2nd dostąp dostąpcie
3rd niech dostąpi niech dostąpią
anterior adverbial participle dostąpiwszy
verbal noun dostąpienie

Further reading
  • dostąpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dostąpić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.