stąpić

See also: štapić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish stąpić, from Proto-Slavic *stǫpiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstɔm.pit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔmpit͡ɕ
  • Syllabification: stą‧pić

Verb

stąpić pf

  1. (intransitive, dated) to set foot, to come into some place or onto something
  2. (intransitive, dated) to step, stride

Conjugation
Conjugation of stąpić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stąpić
present tense 1st stąpię stąpimy
2nd stąpisz stąpicie
3rd stąpi stąpią
impersonal stąpi się
past tense 1st stąpiłem stąpiłam stąpiliśmy stąpiłyśmy
2nd stąpiłeś stąpiłaś stąpiliście stąpiłyście
3rd stąpił stąpiła stąpiło stąpili stąpiły
impersonal stąpiono
future tense 1st będę stąpił,
będę stąpić
 będę stąpiła,
będę stąpić
 będziemy stąpili,
będziemy stąpić
 będziemy stąpiły,
będziemy stąpić
2nd będziesz stąpił,
będziesz stąpić
 będziesz stąpiła,
będziesz stąpić
 będziecie stąpili,
będziecie stąpić
 będziecie stąpiły,
będziecie stąpić
3rd będzie stąpił,
będzie stąpić
 będzie stąpiła,
będzie stąpić
 będzie stąpiło,
będzie stąpić
 będą stąpili,
będą stąpić
 będą stąpiły,
będą stąpić
impersonal będzie stąpić się
conditional 1st stąpiłbym stąpiłabym stąpilibyśmy stąpiłybyśmy
2nd stąpiłbyś stąpiłabyś stąpilibyście stąpiłybyście
3rd stąpiłby stąpiłaby stąpiłoby stąpiliby stąpiłyby
impersonal stąpiono by
imperative 1st niech stąpię stąpmy
2nd stąp stąpcie
3rd niech stąpi niech stąpią
active adjectival participle stąpiący stąpiąca stąpiące stąpiący stąpiące
contemporary adverbial participle stąpiąc
verbal noun stąpienie

Derived terms
verbs
nouns

Further reading
  • stąpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stąpić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.