doszkolić

Polish

Etymology

From do- +‎ szkolić.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔʂˈkɔ.lit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔlit͡ɕ
  • Syllabification: dosz‧ko‧lić

Verb

doszkolić pf (imperfective doszkalać)

  1. (transitive) to educate (to supplement someone's knowledge in a particular field)
    Synonym: douczyć
  2. (reflexive) to educate oneself

Conjugation
Conjugation of doszkolić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive doszkolić
future tense 1st doszkolę doszkolimy
2nd doszkolisz doszkolicie
3rd doszkoli doszkolą
impersonal doszkoli się
past tense 1st doszkoliłem doszkoliłam doszkoliliśmy doszkoliłyśmy
2nd doszkoliłeś doszkoliłaś doszkoliliście doszkoliłyście
3rd doszkolił doszkoliła doszkoliło doszkolili doszkoliły
impersonal doszkolono
conditional 1st doszkoliłbym doszkoliłabym doszkolilibyśmy doszkoliłybyśmy
2nd doszkoliłbyś doszkoliłabyś doszkolilibyście doszkoliłybyście
3rd doszkoliłby doszkoliłaby doszkoliłoby doszkoliliby doszkoliłyby
impersonal doszkolono by
imperative 1st niech doszkolę doszkolmy
2nd doszkol doszkolcie
3rd niech doszkoli niech doszkolą
passive adjectival participle doszkolony doszkolona doszkolone doszkoleni doszkolone
anterior adverbial participle doszkoliwszy
verbal noun doszkolenie

Further reading
  • doszkolić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • doszkolić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.