dotoczyć

Polish

Etymology

From do- +‎ toczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈtɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: do‧to‧czyć

Verb

dotoczyć pf (imperfective dotaczać)

  1. (transitive) to roll to, to roll towards
  2. (reflexive) to roll (oneself) to, to be rolled towards
  3. (reflexive, colloquial) to trundle in, to lumber in (arrive slowly and/or with difficulty)

Conjugation
Conjugation of dotoczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dotoczyć
future tense 1st dotoczę dotoczymy
2nd dotoczysz dotoczycie
3rd dotoczy dotoczą
impersonal dotoczy się
past tense 1st dotoczyłem dotoczyłam dotoczyliśmy dotoczyłyśmy
2nd dotoczyłeś dotoczyłaś dotoczyliście dotoczyłyście
3rd dotoczył dotoczyła dotoczyło dotoczyli dotoczyły
impersonal dotoczono
conditional 1st dotoczyłbym dotoczyłabym dotoczylibyśmy dotoczyłybyśmy
2nd dotoczyłbyś dotoczyłabyś dotoczylibyście dotoczyłybyście
3rd dotoczyłby dotoczyłaby dotoczyłoby dotoczyliby dotoczyłyby
impersonal dotoczono by
imperative 1st niech dotoczę dotoczmy
2nd dotocz dotoczcie
3rd niech dotoczy niech dotoczą
passive adjectival participle dotoczony dotoczona dotoczone dotoczeni dotoczone
anterior adverbial participle dotoczywszy
verbal noun dotoczenie

Further reading
  • dotoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dotoczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.