drzemać

Polish

Inherited from Proto-Slavic *drě̄màti, from Proto-Indo-European *drēm-ye-ti, from the root *drem-.

drzemać impf (perfective zdrzemnąć)

(intransitive) to doze, to drowse, to snooze, to nap, to slumber
Synonyms: (colloquial) kimać, ucinać sobie drzemkę
(intransitive, figurative) to lie dormant, to slumber (to be inactive)

Conjugation of drzemać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		drzemać
present tense	1^st	drzemię			drzemiemy
	2^nd	drzemiesz			drzemiecie
	3^rd	drzemie			drzemią
	impersonal	drzemie się
past tense	1^st	drzemałem	drzemałam		drzemaliśmy	drzemałyśmy
	2^nd	drzemałeś	drzemałaś		drzemaliście	drzemałyście
	3^rd	drzemał	drzemała	drzemało	drzemali	drzemały
	impersonal	drzemano
future tense	1^st	będę drzemał, będę drzemać	będę drzemała, będę drzemać		będziemy drzemali, będziemy drzemać	będziemy drzemały, będziemy drzemać
	2^nd	będziesz drzemał, będziesz drzemać	będziesz drzemała, będziesz drzemać		będziecie drzemali, będziecie drzemać	będziecie drzemały, będziecie drzemać
	3^rd	będzie drzemał, będzie drzemać	będzie drzemała, będzie drzemać	będzie drzemało, będzie drzemać	będą drzemali, będą drzemać	będą drzemały, będą drzemać
	impersonal	będzie drzemać się
conditional	1^st	drzemałbym	drzemałabym		drzemalibyśmy	drzemałybyśmy
	2^nd	drzemałbyś	drzemałabyś		drzemalibyście	drzemałybyście
	3^rd	drzemałby	drzemałaby	drzemałoby	drzemaliby	drzemałyby
	impersonal	drzemano by
imperative	1^st	niech drzemię			drzemmy
	2^nd	drzem			drzemcie
	3^rd	niech drzemie			niech drzemią
active adjectival participle		drzemiący	drzemiąca	drzemiące	drzemiący	drzemiące
contemporary adverbial participle		drzemiąc
verbal noun		drzemanie

nouns

verbs