duć

See also: duc, dúc, dục, dūc, đực, đức, Đức, and dức

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *duti, probably from Proto-Indo-European *dʰewH- (“to gush, shake, blow”).

Pronunciation
  • IPA(key): /dut͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕ
  • Syllabification: duć

Verb

duć impf

  1. (intransitive, dialectal, of wind) to blow (to produce an air current)
    Synonyms: dąć, wiać

Conjugation
Conjugation of duć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive duć
present tense 1st duję dujemy
2nd dujesz dujecie
3rd duje dują
impersonal duje się
past tense 1st dułem dułam duliśmy dułyśmy
2nd dułeś dułaś duliście dułyście
3rd duł duła duło duli duły
impersonal duto
future tense 1st będę duł,
będę duć
 będę duła,
będę duć
 będziemy duli,
będziemy duć
 będziemy duły,
będziemy duć
2nd będziesz duł,
będziesz duć
 będziesz duła,
będziesz duć
 będziecie duli,
będziecie duć
 będziecie duły,
będziecie duć
3rd będzie duł,
będzie duć
 będzie duła,
będzie duć
 będzie duło,
będzie duć
 będą duli,
będą duć
 będą duły,
będą duć
impersonal będzie duć się
conditional 1st dułbym dułabym dulibyśmy dułybyśmy
2nd dułbyś dułabyś dulibyście dułybyście
3rd dułby dułaby dułoby duliby dułyby
impersonal duto by
imperative 1st niech duję dujmy
2nd duj dujcie
3rd niech duje niech dują
active adjectival participle dujący dująca dujące dujący dujące
contemporary adverbial participle dując
verbal noun ducie

Verb

duć impf

  1. (impersonal, dialectal, of the weather) to be windy
    Synonyms: dąć, wiać

Declension
Conjugation of duć
infinitive duć
present indicative duje
past indicative duło
future indicative będzie duć
będzie duło
conditional dułoby
by duło
imperative niech duje
noun
verbs

Further reading
  • duć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • duć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.