dvelja
Icelandic
Etymology
From Old Norse dvelja (“to remain, stay, to delay”), from Proto-Germanic *dwaljaną (“to be stunned, confused”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtvɛlja/
- Rhymes: -ɛlja
Verb
dvelja (weak verb, third-person singular past indicative dvaldi, supine dvalið)
Conjugation
dvelja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að dvelja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
dvalið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
dveljandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég dvel | við dveljum | present (nútíð) |
ég dvelji | við dveljum |
| þú dvelur | þið dveljið | þú dveljir | þið dveljið | ||
| hann, hún, það dvelur | þeir, þær, þau dvelja | hann, hún, það dvelji | þeir, þær, þau dvelji | ||
| past (þátíð) |
ég dvaldi | við dvöldum | past (þátíð) |
ég dveldi | við dveldum |
| þú dvaldir | þið dvölduð | þú dveldir | þið dvelduð | ||
| hann, hún, það dvaldi | þeir, þær, þau dvöldu | hann, hún, það dveldi | þeir, þær, þau dveldu | ||
| imperative (boðháttur) |
dvel (þú) | dveljið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| dveldu | dveljiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
dveljast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að dveljast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
dvalist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
dveljandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég dvelst | við dveljumst | present (nútíð) |
ég dveljist | við dveljumst |
| þú dvelst | þið dveljist | þú dveljist | þið dveljist | ||
| hann, hún, það dvelst | þeir, þær, þau dveljast | hann, hún, það dveljist | þeir, þær, þau dveljist | ||
| past (þátíð) |
ég dvaldist | við dvöldumst | past (þátíð) |
ég dveldist | við dveldumst |
| þú dvaldist | þið dvöldust | þú dveldist | þið dveldust | ||
| hann, hún, það dvaldist | þeir, þær, þau dvöldust | hann, hún, það dveldist | þeir, þær, þau dveldust | ||
| imperative (boðháttur) |
dvelst (þú) | dvelist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| dvelstu | dvelisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Norwegian Nynorsk
Etymology
From Old Norse dvelja, from Proto-Germanic *dwaljaną.
Pronunciation
- IPA(key): /²dʋɛl.jɑ/
Verb
dvelja (present tense dvel, past tense dvalde, supine dvalt, past participle dvald, present participle dveljande, imperative dvel)
References
- “dvelja” in The Nynorsk Dictionary.
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *dwaljaną.
Verb
dvelja (singular past indicative dvaldi, plural past indicative dvǫldu, past participle dvaldr or dvaliðr)
Conjugation
Conjugation of dvelja — active (weak class 1)
| infinitive | dvelja | |
|---|---|---|
| present participle | dveljandi | |
| past participle | dvaldr, dvaliðr | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | dvel | dvalda |
| 2nd-person singular | dvelr | dvaldir |
| 3rd-person singular | dvelr | dvaldi |
| 1st-person plural | dveljum | dvǫldum |
| 2nd-person plural | dvelið | dvǫlduð |
| 3rd-person plural | dvelja | dvǫldu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | dvelja | dvelda |
| 2nd-person singular | dvelir | dveldir |
| 3rd-person singular | dveli | dveldi |
| 1st-person plural | dvelim | dveldim |
| 2nd-person plural | dvelið | dveldið |
| 3rd-person plural | dveli | dveldi |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | dvel | |
| 1st-person plural | dveljum | |
| 2nd-person plural | dvelið | |
Conjugation of dvelja — mediopassive (weak class 1)
| infinitive | dveljask | |
|---|---|---|
| present participle | dveljandisk | |
| past participle | dvalzk, dvalizk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | dveljumk | dvǫldumk |
| 2nd-person singular | dvelsk | dvaldisk |
| 3rd-person singular | dvelsk | dvaldisk |
| 1st-person plural | dveljumsk | dvǫldumsk |
| 2nd-person plural | dvelizk | dvǫlduzk |
| 3rd-person plural | dveljask | dvǫldusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | dveljumk | dveldumk |
| 2nd-person singular | dvelisk | dveldisk |
| 3rd-person singular | dvelisk | dveldisk |
| 1st-person plural | dvelimsk | dveldimsk |
| 2nd-person plural | dvelizk | dveldizk |
| 3rd-person plural | dvelisk | dveldisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | dvelsk | |
| 1st-person plural | dveljumsk | |
| 2nd-person plural | dvelizk | |
Descendants
References
- “dvelja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.