dybać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dybati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdɨ.bat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨbat͡ɕ
  • Syllabification: dy‧bać

Verb

dybać impf

  1. (colloquial, intransitive) to lurk, to lie in wait
    Synonyms: czyhać, czatować, nastawać

Conjugation
Conjugation of dybać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dybać
present tense 1st dybię dybiemy
2nd dybiesz dybiecie
3rd dybie dybią
impersonal dybie się
past tense 1st dybałem dybałam dybaliśmy dybałyśmy
2nd dybałeś dybałaś dybaliście dybałyście
3rd dybał dybała dybało dybali dybały
impersonal dybano
future tense 1st będę dybał,
będę dybać
 będę dybała,
będę dybać
 będziemy dybali,
będziemy dybać
 będziemy dybały,
będziemy dybać
2nd będziesz dybał,
będziesz dybać
 będziesz dybała,
będziesz dybać
 będziecie dybali,
będziecie dybać
 będziecie dybały,
będziecie dybać
3rd będzie dybał,
będzie dybać
 będzie dybała,
będzie dybać
 będzie dybało,
będzie dybać
 będą dybali,
będą dybać
 będą dybały,
będą dybać
impersonal będzie dybać się
conditional 1st dybałbym dybałabym dybalibyśmy dybałybyśmy
2nd dybałbyś dybałabyś dybalibyście dybałybyście
3rd dybałby dybałaby dybałoby dybaliby dybałyby
impersonal dybano by
imperative 1st niech dybię dybmy
2nd dyb dybcie
3rd niech dybie niech dybią
active adjectival participle dybiący dybiąca dybiące dybiący dybiące
contemporary adverbial participle dybiąc
verbal noun dybanie

Further reading
  • dybać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dybać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.