dyfrakcja

Polish

Etymology

Borrowed from English diffraction, from Latin diffrāctus.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɨfˈrak.t͡sja/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -akt͡sja
  • Syllabification: dyf‧rak‧cja

Noun

dyfrakcja f

  1. (physics) diffraction (breaking up of an electromagnetic wave as it passes a geometric structure)

Declension
Declension of dyfrakcja
singular
nominative dyfrakcja
genitive dyfrakcji
dative dyfrakcji
accusative dyfrakcję
instrumental dyfrakcją
locative dyfrakcji
vocative dyfrakcjo

Derived terms
adjective
  • dyfrakcyjny

Further reading
  • dyfrakcja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dyfrakcja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.