dyskrecja

Polish

Etymology

Borrowed from Late Latin discrētiō.

Pronunciation

IPA^(key): /dɨsˈkrɛt͡s.ja/
Audio (file)
Rhymes: -ɛt͡sja
Syllabification: dys‧krec‧ja

Noun

dyskrecja f

discretion (quality of being discreet or circumspect)

Declension

Declension of dyskrecja

	singular
nominative	dyskrecja
genitive	dyskrecji
dative	dyskrecji
accusative	dyskrecję
instrumental	dyskrecją
locative	dyskrecji
vocative	dyskrecjo

Related terms

adjective

dyskretny

adverb

dyskretnie

Further reading

dyskrecja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
dyskrecja in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.