dziecięcy

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish dziecięcy, from Proto-Slavic *dětęťь. By surface analysis, dziecię +‎ -ęcy.

Pronunciation

IPA^(key): /d͡ʑɛˈt͡ɕɛn.t͡sɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛnt͡sɨ
Syllabification: dzie‧cię‧cy

Adjective

dziecięcy (comparative bardziej dziecięcy, superlative najbardziej dziecięcy, adverb dziecięco)

(relational) child's, childish (of or suitable for a child)
Synonym: dziecinny
childish, immature
Synonym: dziecinny

Declension

Declension of dziecięcy

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	dziecięcy		dziecięce	dziecięca	dziecięcy	dziecięce
genitive	dziecięcego			dziecięcej	dziecięcych
dative	dziecięcemu			dziecięcej	dziecięcym
accusative	dziecięcego	dziecięcy	dziecięce	dziecięcą	dziecięcych	dziecięce
instrumental	dziecięcym			dziecięcą	dziecięcymi
locative	dziecięcym			dziecięcej	dziecięcych

Derived terms

nouns

dziecięcość
dziecięctwo

Further reading

dziecięcy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
dziecięcy in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.