dziecinny

Polish

Etymology

From dziecina +‎ -ny.

Pronunciation

IPA^(key): /d͡ʑɛˈt͡ɕin.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -innɨ
Syllabification: dzie‧cin‧ny

Adjective

dziecinny (comparative bardziej dziecinny, superlative najbardziej dziecinny, adverb dziecinnie)

childish, infantile, juvenile, childlike (behaving immaturely)
Synonyms: infantylny, naiwny, dziecięcy
(relational) child, children (characteristic of children)
Synonym: dziecięcy
(relational) child's (intended for children)
Synonym: dziecięcy

Declension

Declension of dziecinny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	dziecinny		dziecinne	dziecinna	dziecinni	dziecinne
genitive	dziecinnego			dziecinnej	dziecinnych
dative	dziecinnemu			dziecinnej	dziecinnym
accusative	dziecinnego	dziecinny	dziecinne	dziecinną	dziecinnych	dziecinne
instrumental	dziecinnym			dziecinną	dziecinnymi
locative	dziecinnym			dziecinnej	dziecinnych

Further reading

dziecinny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
dziecinny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.