dziedzina

See also: dziedziną

Old Polish

Noun

dziedzina f

  1. inheritance

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish dziedzina, from Proto-Slavic *dědina. Sense 1 is a semantic loan from French domaine, and sense 3 is a semantic loan from English domain. By surface analysis, dziedziczyć +‎ -ina.

Pronunciation
  • IPA(key): /d͡ʑɛˈd͡ʑi.na/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ina
  • Syllabification: dzie‧dzi‧na

Noun

dziedzina f

  1. field of study, discipline
  2. domain (geographic area)
  3. (mathematics) domain

Declension
Declension of dziedzina
singular plural
nominative dziedzina dziedziny
genitive dziedziny dziedzin
dative dziedzinie dziedzinom
accusative dziedzinę dziedziny
instrumental dziedziną dziedzinami
locative dziedzinie dziedzinach
vocative dziedzino dziedziny

Further reading
  • dziedzina in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dziedzina in Polish dictionaries at PWN

Silesian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dědina. Sense 1 is a semantic loan from Czech dídina.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /d͡ʑɛˈd͡ʑi.na/
  • Syllabification: dzie‧dzi‧na

Noun

dziedzina f

  1. village
  2. manor, estate, property
    Synonyms: majątek, statek
  3. (law) inheritance, legacy, bequest
    Synonym: erbizna

References
  1. Barbara Podgórska; Adam Podgóski (2008), “dziedzina”, in Słownik gwar śląskich [A dictionary of Silesian lects], Katowice: Wydawnictwo KOS, →ISBN, page 76

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.