eksterminować

Polish

Etymology

Borrowed from Latin exterminō + -ować.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɛk.stɛr.miˈnɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: ek‧ster‧mi‧no‧wać

Verb

eksterminować impf or pf

  1. (transitive, literary) to exterminate (to kill all of (a population of pests or undesirables), usually intentionally)
    Synonyms: trzebić, wytępiać, wytępić, wytrzebić

Conjugation

Imperfective:

Conjugation of eksterminować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive eksterminować
present tense 1st eksterminuję eksterminujemy
2nd eksterminujesz eksterminujecie
3rd eksterminuje eksterminują
impersonal eksterminuje się
past tense 1st eksterminowałem eksterminowałam eksterminowaliśmy eksterminowałyśmy
2nd eksterminowałeś eksterminowałaś eksterminowaliście eksterminowałyście
3rd eksterminował eksterminowała eksterminowało eksterminowali eksterminowały
impersonal eksterminowano
future tense 1st będę eksterminował,
będę eksterminować
 będę eksterminowała,
będę eksterminować
 będziemy eksterminowali,
będziemy eksterminować
 będziemy eksterminowały,
będziemy eksterminować
2nd będziesz eksterminował,
będziesz eksterminować
 będziesz eksterminowała,
będziesz eksterminować
 będziecie eksterminowali,
będziecie eksterminować
 będziecie eksterminowały,
będziecie eksterminować
3rd będzie eksterminował,
będzie eksterminować
 będzie eksterminowała,
będzie eksterminować
 będzie eksterminowało,
będzie eksterminować
 będą eksterminowali,
będą eksterminować
 będą eksterminowały,
będą eksterminować
impersonal będzie eksterminować się
conditional 1st eksterminowałbym eksterminowałabym eksterminowalibyśmy eksterminowałybyśmy
2nd eksterminowałbyś eksterminowałabyś eksterminowalibyście eksterminowałybyście
3rd eksterminowałby eksterminowałaby eksterminowałoby eksterminowaliby eksterminowałyby
impersonal eksterminowano by
imperative 1st niech eksterminuję eksterminujmy
2nd eksterminuj eksterminujcie
3rd niech eksterminuje niech eksterminują
active adjectival participle eksterminujący eksterminująca eksterminujące eksterminujący eksterminujące
passive adjectival participle eksterminowany eksterminowana eksterminowane eksterminowani eksterminowane
contemporary adverbial participle eksterminując
verbal noun eksterminowanie

Perfective:

Conjugation of eksterminować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive eksterminować
future tense 1st eksterminuję eksterminujemy
2nd eksterminujesz eksterminujecie
3rd eksterminuje eksterminują
impersonal eksterminuje się
past tense 1st eksterminowałem eksterminowałam eksterminowaliśmy eksterminowałyśmy
2nd eksterminowałeś eksterminowałaś eksterminowaliście eksterminowałyście
3rd eksterminował eksterminowała eksterminowało eksterminowali eksterminowały
impersonal eksterminowano
conditional 1st eksterminowałbym eksterminowałabym eksterminowalibyśmy eksterminowałybyśmy
2nd eksterminowałbyś eksterminowałabyś eksterminowalibyście eksterminowałybyście
3rd eksterminowałby eksterminowałaby eksterminowałoby eksterminowaliby eksterminowałyby
impersonal eksterminowano by
imperative 1st niech eksterminuję eksterminujmy
2nd eksterminuj eksterminujcie
3rd niech eksterminuje niech eksterminują
passive adjectival participle eksterminowany eksterminowana eksterminowane eksterminowani eksterminowane
anterior adverbial participle eksterminowawszy
verbal noun eksterminowanie
adjective
  • eksterminacyjny
nouns

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.