embrancar
Catalan
Verb
embrancar (first-person singular present embranco, past participle embrancat)
Conjugation
Conjugation of embrancar (first conjugation)
| infinitive | embrancar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | embrancant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | embrancat | embrancada | |||||
| plural | embrancats | embrancades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | embranco | embranques | embranca | embranquem | embranqueu | embranquen | |
| imperfect | embrancava | embrancaves | embrancava | embrancàvem | embrancàveu | embrancaven | |
| future | embrancaré | embrancaràs | embrancarà | embrancarem | embrancareu | embrancaran | |
| preterite | embranquí | embrancares | embrancà | embrancàrem | embrancàreu | embrancaren | |
| conditional | embrancaria | embrancaries | embrancaria | embrancaríem | embrancaríeu | embrancarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | embranqui | embranquis | embranqui | embranquem | embranqueu | embranquin | |
| imperfect | embranqués | embranquessis | embranqués | embranquéssim | embranquéssiu | embranquessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | embranca | embranqui | embranquem | embranqueu | embranquin | ||
Further reading
- “embrancar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “embrancar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “embrancar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.