enfadar
Asturian
Conjugation
| infinitive | enfadar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | enfadando | ||||||
| past participle | m enfadáu, f enfadada, n enfadao, m pl enfadaos, f pl enfadaes | ||||||
| person | first singular yo |
second singular tu |
third singular él/elli |
first plural nosotros/nós |
second plural vosotros/vós |
third plural ellos | |
| indicative | present | enfado | enfades | enfada | enfadamos | enfadáis | enfaden |
| imperfect | enfadaba | enfadabes | enfadaba | enfadábemos, enfadábamos | enfadabeis, enfadabais | enfadaben | |
| preterite | enfadé | enfadasti, enfadesti | enfadó | enfademos | enfadastis, enfadestis | enfadaron | |
| pluperfect | enfadare, enfadara | enfadares, enfadaras | enfadare, enfadara | enfadáremos, enfadáramos | enfadareis, enfadarais | enfadaren, enfadaran | |
| future | enfadaré | enfadarás | enfadará | enfadaremos | enfadaréis | enfadarán | |
| conditional | enfadaría | enfadaríes | enfadaría | enfadaríemos, enfadaríamos | enfadaríeis, enfadaríais | enfadaríen | |
| subjunctive | present | enfade | enfades, enfadas | enfade | enfademos | enfadéis | enfaden, enfadan |
| imperfect | enfadare, enfadara | enfadares, enfadaras | enfadare, enfadara | enfadáremos, enfadáramos | enfadareis, enfadarais | enfadaren, enfadaran | |
| imperative | — | enfada | — | — | enfadái | — | |
Catalan
Conjugation
| infinitive | enfadar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | enfadant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | enfadat | enfadada | |||||
| plural | enfadats | enfadades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | enfado | enfades | enfada | enfadem | enfadeu | enfaden | |
| imperfect | enfadava | enfadaves | enfadava | enfadàvem | enfadàveu | enfadaven | |
| future | enfadaré | enfadaràs | enfadarà | enfadarem | enfadareu | enfadaran | |
| preterite | enfadí | enfadares | enfadà | enfadàrem | enfadàreu | enfadaren | |
| conditional | enfadaria | enfadaries | enfadaria | enfadaríem | enfadaríeu | enfadarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | enfadi | enfadis | enfadi | enfadem | enfadeu | enfadin | |
| imperfect | enfadés | enfadessis | enfadés | enfadéssim | enfadéssiu | enfadessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | enfada | enfadi | enfadem | enfadeu | enfadin | ||
Synonyms
Derived terms
- enfadós
Further reading
- “enfadar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “enfadar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “enfadar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Galician
Etymology
From Old Galician-Portuguese enfadar (13th century, Cantigas de Santa Maria), either from Latin infatuāre or rather from Latin fatum (“fate”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): [eɱfaˈðaɾ]
Verb
enfadar (first-person singular present enfado, first-person singular preterite enfadei, past participle enfadado)
- (takes a reflexive pronoun, archaic) to get tired, to get bored, to get sick and tired
- 1275, J. L. Novo Cazón, editor, El priorato santiaguista de Vilar de Donas en la Edad Media (1194-1500), A Coruña: Fundación Barrié, page 258:
- e cada dia non se enfada de no los toler e de nos deytar e de nos fazer outro mal muito
- and each day he doesn't get tired of taking them from us, and of laying them and of doing us so much harm
- 1370, R. Lorenzo, editor, Crónica troiana, A Coruña: Fundación Barrié, page 406:
- Et por esta rrazõ tódoslos gregos erã moyto enoiados et moyto enfadados da guerra
- and for this reason all the Greeks were very annoyed and very tired of the war
-
- (takes a reflexive pronoun) to grow angry
- 1807, anonymous, Diálogo dos esterqueiros:
- Amijo, encaixame un Berro
que me deixou aturdido,
quixeno aloumiñar,
cada vez se enfadou mais,- Pal, he gave a shout
that left me bewildered,
I wanted to appease him,
more and more he grew angry
- Pal, he gave a shout
-
- (transitive) to annoy
- Synonym: anoxar
Conjugation
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | first | second | third | first | second | third |
| Infinitive | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
| impersonal | enfadar | |||||
| personal | enfadar | enfadares | enfadar | enfadarmos | enfadardes | enfadaren |
| Gerund | ||||||
| enfadando | ||||||
| Past participle | singular | plural | ||||
| masculine | enfadado | enfadados | ||||
| feminine | enfadada | enfadadas | ||||
| Indicative | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
| present | enfado | enfadas | enfada | enfadamos | enfadades | enfadan |
| imperfect | enfadaba | enfadabas | enfadaba | enfadabamos | enfadabades | enfadaban |
| preterite | enfadei | enfadaches | enfadou | enfadamos | enfadastes | enfadaron |
| pluperfect | enfadara | enfadaras | enfadara | enfadaramos | enfadarades | enfadaran |
| future | enfadarei | enfadarás | enfadará | enfadaremos | enfadaredes | enfadarán |
| conditional | enfadaría | enfadarías | enfadaría | enfadariamos | enfadariades | enfadarían |
| Subjunctive | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
| present | enfade | enfades | enfade | enfademos | enfadedes | enfaden |
| preterite | enfadase | enfadases | enfadase | enfadásemos | enfadásedes | enfadasen |
| future | enfadar | enfadares | enfadar | enfadarmos | enfadardes | enfadaren |
| Imperative | – | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
| affirmative | – | enfada | enfade | enfademos | enfadade | enfaden |
| negative | – | enfades | enfade | enfademos | enfadedes | enfaden |
References
- “enfadar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “nfad” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “enfadar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “enfadar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “enfadar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991), “enfadar”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): (careful pronunciation) /ẽ.faˈda(ʁ)/ [ẽ.faˈda(h)], (natural pronunciation) /ĩ.faˈda(ʁ)/ [ĩ.faˈda(h)]
- (São Paulo) IPA(key): (careful pronunciation) /ẽ.faˈda(ɾ)/, (natural pronunciation) /ĩ.faˈda(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): (careful pronunciation) /ẽ.faˈda(ʁ)/ [ẽ.faˈda(χ)], (natural pronunciation) /ĩ.faˈda(ʁ)/ [ĩ.faˈda(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): (careful pronunciation) /ẽ.faˈda(ɻ)/, (natural pronunciation) /ĩ.faˈda(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /ẽ.fɐˈdaɾ/ [ẽ.fɐˈðaɾ]
- Hyphenation: en‧fa‧dar
Verb
enfadar (first-person singular present enfado, first-person singular preterite enfadei, past participle enfadado)
Conjugation
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| First-person (eu) |
Second-person (tu) |
Third-person (ele / ela / você) |
First-person (nós) |
Second-person (vós) |
Third-person (eles / elas / vocês) | |
| Infinitive | ||||||
| Impersonal | enfadar | |||||
| Personal | enfadar | enfadares | enfadar | enfadarmos | enfadardes | enfadarem |
| Gerund | ||||||
| enfadando | ||||||
| Past participle | ||||||
| Masculine | enfadado | enfadados | ||||
| Feminine | enfadada | enfadadas | ||||
| Indicative | ||||||
| Present | enfado | enfadas | enfada | enfadamos | enfadais | enfadam |
| Imperfect | enfadava | enfadavas | enfadava | enfadávamos | enfadáveis | enfadavam |
| Preterite | enfadei | enfadaste | enfadou | enfadamos1, enfadámos2 | enfadastes | enfadaram |
| Pluperfect | enfadara | enfadaras | enfadara | enfadáramos | enfadáreis | enfadaram |
| Future | enfadarei | enfadarás | enfadará | enfadaremos | enfadareis | enfadarão |
| Conditional | ||||||
| enfadaria | enfadarias | enfadaria | enfadaríamos | enfadaríeis | enfadariam | |
| Subjunctive | ||||||
| Present | enfade | enfades | enfade | enfademos | enfadeis | enfadem |
| Imperfect | enfadasse | enfadasses | enfadasse | enfadássemos | enfadásseis | enfadassem |
| Future | enfadar | enfadares | enfadar | enfadarmos | enfadardes | enfadarem |
| Imperative | ||||||
| Affirmative | enfada | enfade | enfademos | enfadai | enfadem | |
| Negative (não) | não enfades | não enfade | não enfademos | não enfadeis | não enfadem | |
1Brazil.
2Portugal.
Derived terms
Spanish
Etymology
Under dispute, according to RAE. In any case, ultimately probably from Portuguese or Galician enfadar, which are recorded three centuries earlier.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /enfaˈdaɾ/ [ẽɱ.faˈð̞aɾ]
Audio (Colombia) (file) - Rhymes: -aɾ
- Syllabification: en‧fa‧dar
Verb
enfadar (first-person singular present enfado, first-person singular preterite enfadé, past participle enfadado)
Conjugation
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive enfadar | |||||||
| dative | enfadarme | enfadarte | enfadarle, enfadarse | enfadarnos | enfadaros | enfadarles, enfadarse | |
| accusative | enfadarme | enfadarte | enfadarlo, enfadarla, enfadarse | enfadarnos | enfadaros | enfadarlos, enfadarlas, enfadarse | |
| with gerund enfadando | |||||||
| dative | enfadándome | enfadándote | enfadándole, enfadándose | enfadándonos | enfadándoos | enfadándoles, enfadándose | |
| accusative | enfadándome | enfadándote | enfadándolo, enfadándola, enfadándose | enfadándonos | enfadándoos | enfadándolos, enfadándolas, enfadándose | |
| with informal second-person singular tú imperative enfada | |||||||
| dative | enfádame | enfádate | enfádale | enfádanos | not used | enfádales | |
| accusative | enfádame | enfádate | enfádalo, enfádala | enfádanos | not used | enfádalos, enfádalas | |
| with informal second-person singular vos imperative enfadá | |||||||
| dative | enfadame | enfadate | enfadale | enfadanos | not used | enfadales | |
| accusative | enfadame | enfadate | enfadalo, enfadala | enfadanos | not used | enfadalos, enfadalas | |
| with formal second-person singular imperative enfade | |||||||
| dative | enfádeme | not used | enfádele, enfádese | enfádenos | not used | enfádeles | |
| accusative | enfádeme | not used | enfádelo, enfádela, enfádese | enfádenos | not used | enfádelos, enfádelas | |
| with first-person plural imperative enfademos | |||||||
| dative | not used | enfadémoste | enfadémosle | enfadémonos | enfadémoos | enfadémosles | |
| accusative | not used | enfadémoste | enfadémoslo, enfadémosla | enfadémonos | enfadémoos | enfadémoslos, enfadémoslas | |
| with informal second-person plural imperative enfadad | |||||||
| dative | enfadadme | not used | enfadadle | enfadadnos | enfadaos | enfadadles | |
| accusative | enfadadme | not used | enfadadlo, enfadadla | enfadadnos | enfadaos | enfadadlos, enfadadlas | |
| with formal second-person plural imperative enfaden | |||||||
| dative | enfádenme | not used | enfádenle | enfádennos | not used | enfádenles, enfádense | |
| accusative | enfádenme | not used | enfádenlo, enfádenla | enfádennos | not used | enfádenlos, enfádenlas, enfádense | |
Derived terms
Related terms
References
- Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991), “enfadar”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Further reading
- “enfadar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014