exiliar
Asturian
Verb
exiliar (first-person singular indicative present exilio, past participle exiliáu)
- to exile (to send into exile)
Conjugation
Conjugation of exiliar
Catalan
Conjugation
Conjugation of exiliar (first conjugation)
| infinitive | exiliar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | exiliant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | exiliat | exiliada | |||||
| plural | exiliats | exiliades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | exilio | exilies | exilia | exiliem | exilieu | exilien | |
| imperfect | exiliava | exiliaves | exiliava | exiliàvem | exiliàveu | exiliaven | |
| future | exiliaré | exiliaràs | exiliarà | exiliarem | exiliareu | exiliaran | |
| preterite | exilií | exiliares | exilià | exiliàrem | exiliàreu | exiliaren | |
| conditional | exiliaria | exiliaries | exiliaria | exiliaríem | exiliaríeu | exiliarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | exiliï | exiliïs | exiliï | exiliem | exilieu | exiliïn | |
| imperfect | exiliés | exiliessis | exiliés | exiliéssim | exiliéssiu | exiliessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | exilia | exiliï | exiliem | exilieu | exiliïn | ||
Derived terms
Related terms
Further reading
- “exiliar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “exiliar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “exiliar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “exiliar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /eɡsiˈljaɾ/ [eɣ̞.siˈljaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: e‧xi‧liar
Verb
exiliar (first-person singular present exilio, first-person singular preterite exilié, past participle exiliado)
Conjugation
Conjugation of exiliar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of exiliar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive exiliar | |||||||
| dative | exiliarme | exiliarte | exiliarle, exiliarse | exiliarnos | exiliaros | exiliarles, exiliarse | |
| accusative | exiliarme | exiliarte | exiliarlo, exiliarla, exiliarse | exiliarnos | exiliaros | exiliarlos, exiliarlas, exiliarse | |
| with gerund exiliando | |||||||
| dative | exiliándome | exiliándote | exiliándole, exiliándose | exiliándonos | exiliándoos | exiliándoles, exiliándose | |
| accusative | exiliándome | exiliándote | exiliándolo, exiliándola, exiliándose | exiliándonos | exiliándoos | exiliándolos, exiliándolas, exiliándose | |
| with informal second-person singular tú imperative exilia | |||||||
| dative | exíliame | exíliate | exíliale | exílianos | not used | exíliales | |
| accusative | exíliame | exíliate | exílialo, exíliala | exílianos | not used | exílialos, exílialas | |
| with informal second-person singular vos imperative exiliá | |||||||
| dative | exiliame | exiliate | exiliale | exilianos | not used | exiliales | |
| accusative | exiliame | exiliate | exilialo, exiliala | exilianos | not used | exilialos, exilialas | |
| with formal second-person singular imperative exilie | |||||||
| dative | exílieme | not used | exíliele, exíliese | exílienos | not used | exílieles | |
| accusative | exílieme | not used | exílielo, exíliela, exíliese | exílienos | not used | exílielos, exílielas | |
| with first-person plural imperative exiliemos | |||||||
| dative | not used | exiliémoste | exiliémosle | exiliémonos | exiliémoos | exiliémosles | |
| accusative | not used | exiliémoste | exiliémoslo, exiliémosla | exiliémonos | exiliémoos | exiliémoslos, exiliémoslas | |
| with informal second-person plural imperative exiliad | |||||||
| dative | exiliadme | not used | exiliadle | exiliadnos | exiliaos | exiliadles | |
| accusative | exiliadme | not used | exiliadlo, exiliadla | exiliadnos | exiliaos | exiliadlos, exiliadlas | |
| with formal second-person plural imperative exilien | |||||||
| dative | exílienme | not used | exílienle | exíliennos | not used | exílienles, exíliense | |
| accusative | exílienme | not used | exílienlo, exílienla | exíliennos | not used | exílienlos, exílienlas, exíliense | |
Derived terms
Related terms
Further reading
- “exiliar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.