fǿra
Old Norse
    
    
Etymology 1
    
From Proto-Germanic *fōrijaną.
Conjugation
    
Conjugation of fǿra —  active (weak class 1)
| infinitive | fǿra | |
|---|---|---|
| present participle | fǿrandi | |
| past participle | fǿrðr | |
| indicative | present | past | 
| 1st-person singular | fǿri | fǿrða | 
| 2nd-person singular | fǿrir | fǿrðir | 
| 3rd-person singular | fǿrir | fǿrði | 
| 1st-person plural | fǿrum | fǿrðum | 
| 2nd-person plural | fǿrið | fǿrðuð | 
| 3rd-person plural | fǿra | fǿrðu | 
| subjunctive | present | past | 
| 1st-person singular | fǿra | fǿrða | 
| 2nd-person singular | fǿrir | fǿrðir | 
| 3rd-person singular | fǿri | fǿrði | 
| 1st-person plural | fǿrim | fǿrðim | 
| 2nd-person plural | fǿrið | fǿrðið | 
| 3rd-person plural | fǿri | fǿrði | 
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | fǿr, fǿri | |
| 1st-person plural | fǿrum | |
| 2nd-person plural | fǿrið | |
Conjugation of fǿra —  mediopassive (weak class 1)
| infinitive | fǿrask | |
|---|---|---|
| present participle | fǿrandisk | |
| past participle | fǿrzk | |
| indicative | present | past | 
| 1st-person singular | fǿrumk | fǿrðumk | 
| 2nd-person singular | fǿrisk | fǿrðisk | 
| 3rd-person singular | fǿrisk | fǿrðisk | 
| 1st-person plural | fǿrumsk | fǿrðumsk | 
| 2nd-person plural | fǿrizk | fǿrðuzk | 
| 3rd-person plural | fǿrask | fǿrðusk | 
| subjunctive | present | past | 
| 1st-person singular | fǿrumk | fǿrðumk | 
| 2nd-person singular | fǿrisk | fǿrðisk | 
| 3rd-person singular | fǿrisk | fǿrðisk | 
| 1st-person plural | fǿrimsk | fǿrðimsk | 
| 2nd-person plural | fǿrizk | fǿrðizk | 
| 3rd-person plural | fǿrisk | fǿrðisk | 
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | fǿrsk, fǿrisk | |
| 1st-person plural | fǿrumsk | |
| 2nd-person plural | fǿrizk | |
Descendants
    
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.