fimti
Faroese
Etymology
From Old Norse fimmti, from Proto-Germanic *fimftô.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɪm̥tɪ/
- Rhymes: -ɪm̥tɪ
Inflection
| Weak adjectival inflection of fimti | |||
| Singular (eintal) | m | f | n |
| Nominative (hvørfall) | fimti | fimta | fimta |
| Accusative (hvønnfall) | fimta | fimtu | |
| Dative (hvørjumfall) | |||
| Genitive (hvørsfall) | |||
| Plural (fleirtal) | m | f | n |
| Nominative (hvørfall) | fimtu | ||
| Accusative (hvønnfall) | |||
| Dative (hvørjumfall) | |||
| Genitive (hvørsfall) | |||
Old Norse
| 50[a], [b] | ||
| ← 4 | 5 | 6 → |
|---|---|---|
| Cardinal: fimm Ordinal: fimmti, fimti | ||
Alternative forms
Etymology
From Proto-Germanic *fimftô (“fifth”).
Declension
Declension of fimti (weak)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | fimti | fimta | fimta |
| accusative | fimta | fimtu | fimta |
| dative | fimta | fimtu | fimta |
| genitive | fimta | fimtu | fimta |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | fimtu | fimtu | fimtu |
| accusative | fimtu | fimtu | fimtu |
| dative | fimtum | fimtum | fimtum |
| genitive | fimtu | fimtu | fimtu |
Descendants
References
- “fimti”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.