finalny

Polish

Etymology

From finał +‎ -ny.

Pronunciation

IPA^(key): /fʲiˈnal.nɨ/

Adjective

finalny (not comparable, adverb finalnie)

final, closing
Synonyms: końcowy, ostatni, ostateczny

Declension

declension of finalny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	finalny		finalne	finalna	finalni	finalne
genitive	finalnego			finalnej	finalnych
dative	finalnemu			finalnej	finalnym
accusative	finalnego	finalny	finalne	finalną	finalnych	finalne
instrumental	finalnym			finalną	finalnymi
locative	finalnym			finalnej	finalnych

Further reading

finalny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
finalny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.