flaczeć

Polish

From flak +‎ -eć.

flaczeć impf (perfective sflaczeć)

(intransitive, colloquial) to lose elasticity, to lose firmness
Synonyms: parcieć, wiotczeć
(intransitive, colloquial, of a person) to lose strength and energy

Conjugation of flaczeć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		flaczeć
present tense	1^st	flaczeję			flaczejemy
	2^nd	flaczejesz			flaczejecie
	3^rd	flaczeje			flaczeją
	impersonal	flaczeje się
past tense	1^st	flaczałem	flaczałam		flaczeliśmy	flaczałyśmy
	2^nd	flaczałeś	flaczałaś		flaczeliście	flaczałyście
	3^rd	flaczał	flaczała	flaczało	flaczeli	flaczały
	impersonal	flaczano
future tense	1^st	będę flaczał, będę flaczeć	będę flaczała, będę flaczeć		będziemy flaczeli, będziemy flaczeć	będziemy flaczały, będziemy flaczeć
	2^nd	będziesz flaczał, będziesz flaczeć	będziesz flaczała, będziesz flaczeć		będziecie flaczeli, będziecie flaczeć	będziecie flaczały, będziecie flaczeć
	3^rd	będzie flaczał, będzie flaczeć	będzie flaczała, będzie flaczeć	będzie flaczało, będzie flaczeć	będą flaczeli, będą flaczeć	będą flaczały, będą flaczeć
	impersonal	będzie flaczeć się
conditional	1^st	flaczałbym	flaczałabym		flaczelibyśmy	flaczałybyśmy
	2^nd	flaczałbyś	flaczałabyś		flaczelibyście	flaczałybyście
	3^rd	flaczałby	flaczałaby	flaczałoby	flaczeliby	flaczałyby
	impersonal	flaczano by
imperative	1^st	niech flaczeję			flaczejmy
	2^nd	flaczej			flaczejcie
	3^rd	niech flaczeje			niech flaczeją
active adjectival participle		flaczejący	flaczejąca	flaczejące	flaczejący	flaczejące
contemporary adverbial participle		flaczejąc
verbal noun		flaczenie

adjectives

nouns

verb