flirtare
Italian
Verb
flirtàre (first-person singular present flìrto, first-person singular past historic flirtài, past participle flirtàto, auxiliary avére) (intransitive)
- to flirt [auxiliary avere]
- Synonym: amoreggiare
Conjugation
Conjugation of flirtàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | flirtàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | flirtàndo | |||
| present participle | flirtànte | past participle | flirtàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | flìrto | flìrti | flìrta | flirtiàmo | flirtàte | flìrtano |
| imperfect | flirtàvo | flirtàvi | flirtàva | flirtavàmo | flirtavàte | flirtàvano |
| past historic | flirtài | flirtàsti | flirtò | flirtàmmo | flirtàste | flirtàrono |
| future | flirterò | flirterài | flirterà | flirterémo | flirteréte | flirterànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | flirterèi | flirterésti | flirterèbbe, flirterébbe | flirterémmo | flirteréste | flirterèbbero, flirterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | flìrti | flìrti | flìrti | flirtiàmo | flirtiàte | flìrtino |
| imperfect | flirtàssi | flirtàssi | flirtàsse | flirtàssimo | flirtàste | flirtàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| flìrta | flìrti | flirtiàmo | flirtàte | flìrtino | ||
| negative imperative | non flirtàre | non flìrti | non flirtiàmo | non flirtàte | non flìrtino | |
Related terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.