furgar
Catalan
Etymology
From Vulgar Latin *furicō, from Latin fur (“thief”).
Pronunciation
Conjugation
Conjugation of furgar (first conjugation)
| infinitive | furgar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | furgant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | furgat | furgada | |||||
| plural | furgats | furgades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | furgo | furgues | furga | furguem | furgueu | furguen | |
| imperfect | furgava | furgaves | furgava | furgàvem | furgàveu | furgaven | |
| future | furgaré | furgaràs | furgarà | furgarem | furgareu | furgaran | |
| preterite | furguí | furgares | furgà | furgàrem | furgàreu | furgaren | |
| conditional | furgaria | furgaries | furgaria | furgaríem | furgaríeu | furgarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | furgui | furguis | furgui | furguem | furgueu | furguin | |
| imperfect | furgués | furguessis | furgués | furguéssim | furguéssiu | furguessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | furga | furgui | furguem | furgueu | furguin | ||
Further reading
- “furgar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “furgar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “furgar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “furgar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.