gözlük

Turkish

Etymology

From göz (“eye”) +‎ -lük (“container”, suffix).

Pronunciation
  • IPA(key): [ɟœzlyc]
  • Hyphenation: göz‧lük

Noun

gözlük (definite accusative gözlüğü, plural gözlükler)

  1. spectacles

Declension
Inflection
Nominative gözlük
Definite accusative gözlüğü
Singular Plural
Nominative gözlük gözlükler
Definite accusative gözlüğü gözlükleri
Dative gözlüğe gözlüklere
Locative gözlükte gözlüklerde
Ablative gözlükten gözlüklerden
Genitive gözlüğün gözlüklerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular gözlüğüm gözlüklerim
2nd singular gözlüğün gözlüklerin
3rd singular gözlüğü gözlükleri
1st plural gözlüğümüz gözlüklerimiz
2nd plural gözlüğünüz gözlükleriniz
3rd plural gözlükleri gözlükleri

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.