gilotyniarz

Polish

Etymology

From gilotyna +‎ -arz.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɡi.lɔˈtɨ.ɲaʂ/
  • Rhymes: -ɨɲaʂ
  • Syllabification: gi‧lo‧ty‧niarz

Noun

gilotyniarz m pers

  1. (law) guillotiner (an executioner who uses the guillotine)

Declension
Declension of gilotyniarz
singular plural
nominative gilotyniarz gilotyniarze
genitive gilotyniarza gilotyniarzy
dative gilotyniarzowi gilotyniarzom
accusative gilotyniarza gilotyniarzy
instrumental gilotyniarzem gilotyniarzami
locative gilotyniarzu gilotyniarzach
vocative gilotyniarzu gilotyniarze

Further reading
  • gilotyniarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • gilotyniarz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.