gläich

Luxembourgish

Etymology

From Old High German gilīh, from Proto-Germanic *gilīh. Cognate with German gleich, Dutch gelijk, English alike, Icelandic líkur.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɡlæi̯χ/, [ɡlæˑɪ̯ɕ]
  • Rhymes: -æːɪɕ

Adjective

gläich (masculine gläichen, neuter gläicht, comparative méi gläich, superlative am gläichsten)

  1. equal; same
  2. almost equal; similar
  3. even, flat

Declension
declension of gläich
number and gender singular plural
masculine feminine neuter all genders
predicative hien ass gläich si ass gläich et ass gläich si si(nn) gläich
without article nominative/accusative gläichen gläich gläicht gläich
dative gläichem gläicher gläichem gläichen
with article nominative/accusative gläichen gläich gläicht gläich
dative gläichen gläicher gläichen gläichen

Adverb

gläich

  1. soon
  2. immediately
  3. equally

Verb

gläich

  1. second-person imperative of gläichen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.