gleypa

Icelandic

Etymology

From Old Norse gleypa, from Proto-Germanic *glaupijaną.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkleiːpa/
  • Rhymes: -eiːpa

Verb

gleypa (weak verb, third-person singular past indicative gleypti, supine gleypt)

  1. (transitive, with accusative) to gulp, to swallow
    Synonym: renna niður
  2. (transitive, with accusative) to absorb

Conjugation
gleypa — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að gleypa
supine
(sagnbót)		 gleypt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 gleypandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég gleypi við gleypum present
(nútíð)		 ég gleypi við gleypum
þú gleypir þið gleypið þú gleypir þið gleypið
hann, hún, það gleypir þeir, þær, þau gleypa hann, hún, það gleypi þeir, þær, þau gleypi
past
(þátíð)		 ég gleypti við gleyptum past
(þátíð)		 ég gleypti við gleyptum
þú gleyptir þið gleyptuð þú gleyptir þið gleyptuð
hann, hún, það gleypti þeir, þær, þau gleyptu hann, hún, það gleypti þeir, þær, þau gleyptu
imperative
(boðháttur)		 gleyp (þú) gleypið (þið)
Forms with appended personal pronoun
gleyptu gleypiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
gleypast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að gleypast
supine
(sagnbót)		 gleypst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 gleypandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég gleypist við gleypumst present
(nútíð)		 ég gleypist við gleypumst
þú gleypist þið gleypist þú gleypist þið gleypist
hann, hún, það gleypist þeir, þær, þau gleypast hann, hún, það gleypist þeir, þær, þau gleypist
past
(þátíð)		 ég gleyptist við gleyptumst past
(þátíð)		 ég gleyptist við gleyptumst
þú gleyptist þið gleyptust þú gleyptist þið gleyptust
hann, hún, það gleyptist þeir, þær, þau gleyptust hann, hún, það gleyptist þeir, þær, þau gleyptust
imperative
(boðháttur)		 gleypst (þú) gleypist (þið)
Forms with appended personal pronoun
gleypstu gleypisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
gleyptur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 gleyptur gleypt gleypt gleyptir gleyptar gleypt
accusative
(þolfall)		 gleyptan gleypta gleypt gleypta gleyptar gleypt
dative
(þágufall)		 gleyptum gleyptri gleyptu gleyptum gleyptum gleyptum
genitive
(eignarfall)		 gleypts gleyptrar gleypts gleyptra gleyptra gleyptra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 gleypti gleypta gleypta gleyptu gleyptu gleyptu
accusative
(þolfall)		 gleypta gleyptu gleypta gleyptu gleyptu gleyptu
dative
(þágufall)		 gleypta gleyptu gleypta gleyptu gleyptu gleyptu
genitive
(eignarfall)		 gleypta gleyptu gleypta gleyptu gleyptu gleyptu

Derived terms
  • gleypa við (“to swallow whole”)
  • gleypur (“absorbent, porous”)
  • gljúpur (“porous, permeable; sodden”)

References
  • Kroonen, Guus (2013), “gleupan”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 181
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.